ELDE VAR HÜZÜN

söyleşir
evvelce biz bu tenhalarda
ziyade gülüşürdük
pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
ne meseller söylenirdi mercan koz nargileler
zamanlar değişti
ayrılık girdi araya
hicrana düştük
bu günah nerde
gençliğimiz sahilde
savruluşları başıboş dalgaların
yeri göğü çınlatan
tum turaklı gazellerel de var hüzün
o şehrayin fakat çıkar mı
akıldan çarkıfeleklerin
renk renk geceye dağılması
sırılsıklam aşık
ince saz kadehlerin mehtaba kaldırılması
adeta düğün hayat
zamanda iz bırakmaz
bir boşluğa düşersin bir boşluktan
birikip yeniden sıçramak için
elde var hüzün...